Sunday, February 8, 2009

You mean the world to me

Een droevig weekend gehad deze keer.
Het begon al met de brief die ik vrijdagavond in de schooltas van Manu vond. Daar stond in dat het spaghettifestijn wel doorging maar de kinderdisco niet omdat juf Wendy er echt heel slecht aan toe was. Ik ken Wendy van toen we samen in de klas zaten, echt een heel sympathieke meid met een hart voor haar leerlingen. Ik wist al langer dat ze kanker had en dat er eigenlijk niet veel hoop meer was, maar dit bericht deed me beseffen hoe erg ze er voor stond. Pas 35 jaar, 2 kleine kinderen...soms is het leven echt niet eerlijk! Zaterdag op het spaghettifestijn kregen we dan te horen dat Wendy de avond ervoor afscheid had genomen van haar gezin. Het was een slag in mijn gezicht! Ik was 's morgens al naar de begrafenis geweest van de mama van mijn beste vriendin. Het was een heel emotionele plechtigheid, vooral toen de 3 zussen een heel persoonlijke brief aan hun moeder voorlazen. Niemand hield het toen nog droog.

Het deed me nogmaals beseffen dat je niks als evident mag aannemen, geluk ligt in een heel klein hoekje. Deze LO heb ik gemaakt om de dankbaarheid uit te drukken die ik voel voor al het geluk dat ik heb. De eerste is er eentje met een foto van Manu, een vrolijke, om mezelf een beetje op te beuren denk ik. De LO over Olivia is nog niet af, die kan ik nog niet tonen.



Nog een prettige avond.

5 comments:

Mich said...

Het is inderdaad zo dat je niet alles als evident mag aannemen in het leven, het kan zo snel voorbij zijn.

Geniet van elke dag die komt en van alle kleine momenten die het leven je biedt ... dat is mijn motto dat ik hanteer, omdat het zo belangrijk is.

Anne's Cards said...

Ik kreeg er koud van..inderdaad soms besef je maar wat je hebt als het er niet meer is.
Op zo'n momenten sta je echt eens stil en mogen we in onze handjes wrijven hoe goed we het wel hebben en nemen we ons nog maar eens voor om méér te genieten van elke dag die we zomaar krijgen...
Veel sterkte!

Resie06 said...

Ja meid het leven loopt niet altijd zoals we dat zouden willen.Afscheid nemen van dierbaren hoort hier ook bij!Maar het zien van de dood gewoonste dingen kan een mens zo gelukkig maken!

Vicky Blondeel - Scrapavanti - said...

Hoi Saskia, je hebt een mooi bericht getypt, het geluk ligt inderdaad in een klein hoekje! Vele mensen zullen meeleven met die familie's.

Wendy said...

Oei, Saskia dat is wel erg! Je hoort tegenwoordig van niks anders meer of mensen die kanker krijgen. Het is daarom dat je moet profiteren van elke seconde van het leven!